Affetmek

          Bir lise öğretmeni bir gün derste öğrencilerine bir teklife bulunur:'Br hayat deneyimine kaılmak istermisiniz?'Öğrenciler çoksevdikleri hocalarının bu teklifini tereddütsüz kabul ederler.'O zaman'der öğretmen .'Bundan sonra ne dersem yapacağınıza da söz verin'.Öğrenciler bunu da yaparlar.'Şimdi yarınki ödevlerinize hazır olun.Yarın hepiniz birer plastik torba ve beşer kilo patates getireceksiniz!'Öğrenciler,bu işten pek birşey anlamışlardır.Ama ertesi sabah hepsinin sıralarının üzerinde patatesler ve torbalar hazırdı.

Kendisinemeraklı gözlerle bakan öğrencilerine şöyle der öğretmen:'Şimdi, bugüne dek affetmeyi reddettiniz her kişi için bir patates alın, o kişinin adını patatesin üzerine yazıp torbaya koyun.'Bazı öğrenciler bazı öğrenciler üçer-beşer tane patates koyarken, bazılarının torbası neredeyse ağzını kadar dolmuştur.Öğretmen, kendisine:'Peki şimdi ne olacak?'der gibi bakan öğrencilerine ikinci açıklamasını yapar:'Bir hafta boyuncanereye gidersenizgidin, bu torbaları yanınızda taşıyacaksınız.Yattığınız yatakta, bindiğiniz otöbüste, okuldayken sıranızın üstünde hep yanınızda olacaktır.'

           Aradan bir hafta geçmiştir.Hocaları sınıfa girer girmez, denileni yapmış oan öğrenciler şikayete başlarlar:'Hocam, bu kadar ağır torbayı her yere taşımak çok zor.' 'Hocam, patatesler kokmaya başladı.Vallahi, insanlar tuhaf bakıyorlar bana artık.Hem skıldık, hem yorulduk.'Öğretmen gülümseyerek öğrencilerine şu dersi verir:'Görüyorsunuz ki, affetmeyerek asıl kendimizi cezalandırıyoruz.Kendimizi ruhumuzda ağır yükler taşımaya mahkum ediyoruz.Affetmeyi karşımızdaki kişiye bir insan olarak düşünüyoruz, halbuki affetmek en başta kendimize yaptığımız bir iyiliktir.'