İnsan toplumsal bir varlıktır. Sürekli bir iletişim halindedir. Aslında iletişim kurmak onun için vazgeçilmezdir. Toplumları ayakta tutan ve geçmişlerinin aynası olan adet ve töreler insanın insana olan hukukunda bir takim yazısız kurallar koymuştur. Saygıda bunlardan bir tanesidir.   Türk toplumlarında saygının ayrı bir önemi vardır. Atalarımızdan beri süregelen birtakım ritüeller toplum olarak saygıya ne denli önem verdiğimizin göstergesidir. Yaşça kendimizden büyük olanlara karşı oluşturduğumuz toplumsal sözleşme büyüğe verdiğimiz önemi gösterir. Mesela içeriye bir büyük girdiğinde hemen ayağa kalkarak veya babamızın dedemizin veya herhangi bir büyüğün karşısında baca bacağa atıp oturmak saygısızlıktır. Hoş da karşılanmaz. Saygı kavramı toplumdan topluma farklılık gösterebilir. Mesela bizim için bir büyüğün karsısındaki bacak bacağa atıp oturmak ayıpken bir İngiliz için bu sorun edilecek bir durum değildir.   Hayatta bir çok değerimiz yok olup giderken bizlere düşen en önemli görev örf ve adetlerimize sıkı sıkı sarılarak birbirimize olan saygımızı asla yitirmemek olmalı. Saygının olmadığı yerde sevgi ve mutlluluktan bahsetmek boştur.