Günlerden bir gün bir köyde yaşayan iki arkadaş varmış. Bunların ismi Ahmet ile Mehmet'miş. İkisi de aynı sınıfa gidiyorlarmış ve bunlar çok iyi arkadaşlarmış. Ahmet Mehmet'ten daha çalışkanmış. 

Bir gün öğretmenleri sınıfa zor bir ödev verir ve bu ödevi hafta sonu araştırıp yapmalarını ister. Hafta  sonu olduğunda Ahmet hiç dışarı dahi çıkmamış ve çok güzel bir ödev hazırlamış aksine Mehmet ise hiç eve girmemiş ödevine hiç bakmamıştır. Tüm gününü dışarıda oyun oynayarak geçirmiştir. Pazartesi geldiğinde Ahmet ve Mehmet okula giderler. İlk ders bitip de Türkçe dersine geçileceği zaman ki teneffüste Ahmet ve sınıf arkadaşları dışarı çıkmış Mehmet ise onlar dışarı çıktıktan sonra Ahmet'in ödevini alıp kendi çantasına koymuş. Zil çalıp içeri girdiklerinde öğretmen ödevleri çıkarmalarını ister. Herkes ödevini çıkarır Ahmet ise ödevini bulamaz. Öğretmene söyler. Öğretmense Ahmet'in  zaten sorumluluk sahibi bir öğrenci olduğunu bildiğinden ödevini bulduğunda getir der. Ders sırasında Ahmet'in silgisi düşer ve Mehmet'in oraya gider. Ahmet kendi yazısını tanır ve Mehmet'in sırasında ki ödevin kendi ödevi olduğunu söyler. Mehmet bu durum karşısında utanır ve Ahmet'ten özür diler. Ahmet'te Mehmet' sen benim emeğimi çaldın fakat sonrasında yalan söylemeyip dürüst davrandın,inkar etmedin der.

Doğruluktan hiçbir zaman zarar gelmez der ve onu affedip barışırlar. Mehmet ise bundan sonra hiçbir zaman yalan söylemez ve kimsenin emeğini çalmaz.