n büyük oğlum liseden yeni mezun oldu ve artık onu gerçek hayata daha da yaklaştıracak olan yolculuğunun bir sonraki ayağına geçmek üzere. Bu süreçte önemli bir şeyin farkına vardım: Ona hiç söylememiş olmayı dilediğim ne çok şey olduğunu.

Umarım ona söylediğim ve büyümemiş kulaklarıyla dinlediği tüm bu insana güç veren ama yanlış yönlendiren küçük cümlelerin tam olarak doğru olmadığını öğrenir.

1. Kimseye hiçbir şey borçlu değilsin.

Tek bir büyük sorumluluğun var: Bu dünyadaki pozitif değişimin bir parçası olmak. Eğer bunun bir parçası olmazsan, buna karşı olursun. Herkese (kendin de dahil) bir ölçüde iyilik, merhamet, sabır, saygı ve empati borçlusun. Herkes kendi dünyasında bir çeşit savaşın içinde. Birilerinin en sert savaşlarından birinin ortasına adım atmış olabilirsin, bu yüzden onlar işleri düzeltme mücadelesi verirken, eğer başka bir şey yapamıyorsan, yapman gereken tek şey o kişiye iyi davranmak. Bu ne kadar zor olabilir ki?

2. Saygı kazanılır, karşılıksız gösterilmez.

Bu, "Hangisi önce gelir, tavuk mu yoksa yumurta mı?" argümanına benzer ama daha komiktir. Birilerine saygı göstermeden önce senin saygını kazanmalarını mı beklemelisin? Bir şey vermeden saygı görebilir misin? Saygı gösterir ve otomatik olarak bunu kazanacağını varsayabilir misin? Birinin saygısını kazanmazsan, ona karşı saygısız mı davranman gerekiyor? Karşındaki insan saygılı olsun ya da olmasın, sen kendi davranışlarından sorumlusun. Bu yüzden lütfen saygılı ol.

3. Sadece kendin ol, böylece insanlar ne kadar yetenekli/nitelikli/beğenilen biri olduğunu görür!

Çok sayıda başka mantıksal çıkarımlar bunun oldukça absürd görünmesini sağlar: Konfor alanının dışına çık. Varlığını hissettir. Eğer sormazsan, cevap her zaman "hayır" olacaktır. Sebat, alçakgönüllülük ve çaba, adeta parlamanı ve üretken bir insan olma yolunda ilerlemeni sağlar. Lütfen sadece kendi dünyanda dolaşıp durma ve "küçük ve sevimli ben" olarak istediğin her şeye ulaşmayı bekleme. Ayrıca bazen kendini paralasan da senin dışında bunu kimsenin fark etmeyeceğini de bil. Bir sonraki maddeyi dikkatli oku!

4. Çok çalışma karşılığını bulur.

Karşılığını bulmadığı zamanlara da hazırlıklı ol. Bazı durumlarda, en yoğun çalışma ve en büyük gayret en korkunç sonucu verir: Hiçbir şey. Hayat bazen hiç de adil değildir. Ama yine de çok çalışman gerekir, çünkü hiç çalışmamak her zaman "hiçbir şeyle" sonuçlanır.

5. Hayatta mutlu olmak için hayalindeki kariyerin peşinden gitmelisin.

15 kişi bul ve onlara hayallerindeki işe sahip olup olmadıklarını sor. Ve sonra onlara hayatlarından memnun olup olmadıklarını. Cevaplar seni şaşırtacaktır. Hayatta mutlu olmak için herkesin harika ve değerli bir kariyere ihtiyacı olmaz. Bazı insanlar seçtikleri alanda çalışırlar, tam olarak her zaman yapmak istedikleri şeyi yaparlar, ama yine de mutsuzdurlar. Bazı insanların ise sadece bir "işi" vardır ve yine de tatminkar ve harika hayatlar yaşarlar. Ve bazıları kariyerlerine bayılır ama özel hayatlarında daha fazlasının özlemini duyarlar. Elbette hayallerinin peşinden git, ama sürdürülebilirlik esas önceliğin olsun. Kendi kendine yetmek için çalışmak, 30 yaşında çocukluk odanda mükemmel kariyeri beklemekten çok daha fazla mutluluk veren bir şey olabilir. Geleceğinin buna benzemesini engellemenin yolu, hayalindeki işe asla ulaşamasan da hayatını kazanabileceğinden emin olmaktır.

6. Sen özelsin!

Bu dünyadaki kimseden daha iyi, daha kötü, daha muhteşem ya da daha eksik değilsin. Tanıdığın her insan bir şeyde senden daha iyidir. Tanıdığın her insan senin için çok kolay olan bir şeyde bocalar. Bu dünyayı daha iyi ve daha keyifli bir yer yapmak için güçlü yönlerini kullan. Çünkü dünya başkaları için daha iyi ise senin için de öyle olur. İhtiyaç duyduğunda yardım iste ve yardımı kabul et. Asla herhangi bir insan, herhangi bir iş ya da herhangi bir durum senden üstünmüş ya da senden aşağıdaymış gibi davranma.