Bizim oralarda her zaman misafir için "Tanrı Misafiri" ifadesini kullanırlar. Niçin bu tabiri kullandıklarını, kimin bu ifadeyi bulduğunu, doğru isterseniz bilmiyorum. Bildiğim şey şu ki misafir için "Tanrı Misafiri" ifadesini kullanmak; misafirlik kavramına bir kutsallık katmaktaydı. Nitekim öyle de olurdu. En güzel yemekler, en güzel ikramlıklar, misafir geldiği zaman ortaya çıkardı. Elde ne varsa güzel bir sunum, güler yüz içerisinde misafire ikram edilir; misafirlerin gönlü hoş tutulmaya özen gösterilirdi.

Misafir kısmeti ile gelirmiş. Atalarında ifade ettiği gibi Misafir on kısmet ile gelir, birini yer dokuzunu bırakırmış. İşte bu düşünce içerisinde olanlar misafirin gelmesinden asla yüksünmez; nerden çıktılar şimdi, gibi olur olmadık sözler etmezler. Hangi saatte kapımızı çalarlarsa çalsınlar kapımızı onlara açar, çok geç olsa bile yatak, döşek onlar için serilir. Geçte olsa misafirler ağırlanır.

Bizlerde misafire her zaman "Tanrı Misafiri" gözüyle bakmalıyız. Onları en güzel şekilde ağırlamalı, gereken ilgiyi göstermeliyiz.  Zaman değişse de, insanlık değişse de misafir her zaman bizler için kıymetli olmalıdır.