Ahmet sınıfın en yaramaz öğrencilerinden biriydi. Pek fazla söz dinlemez, en ufak bir olayda hemen sinirlenir maalesef yeri geldiği zaman şiddete dahi başvururdu. Belki Ahmet'e şu an çok kızıyor olabilirsiniz ya da nasıl bir çocukmuş bu diye eleştiriyorsunuzdur. Fakat Ahmet'in ailesini tanıyan herkes Ahmet'in durumunu pek te yadırgamıyordu. Eee ne demiş atalar "üzüm üzüme baka baka kararır".Ahmet'in ailesinde kimsenin kimseye saygısı yoktur. Kim büyük, kim küçük her şey karmakarışıktı. İşte böyle bir ortamda büyüyen çocuk başka nasıl olacaktı ki.

Çevresindeki insanlar ailesi böyle e Ahmet'te onlara benzedi deselerde  Ahmet'in saygılı bir çocuk olması gerekmektedir. Ailesinin sevgisiz, saygısız olması onunda öyle olacağı anlamına gelmiyordu. Hatta Ahmet çok saygılı bir çocuk olup ailesini bile değiştirmek, saygı ortamını ailesinde yeşertmek için  uğraşabilirdi. Öğretmeni de çok uğraştı onu değiştirmek için. Ona sevgi gösterdi, saygı gösterdi, ilgilendi fakat ne yaptıysa nafile, bir türlü olmadı. Belki gönül telini titretiyordu Ahmet'in fakat tesir etmiyordu.

Bir musibet bin nasihatten daha iyidir derler atalar.  Öyle ya atalar dediyse bir bildiği vardır. Yine günlerden bir günAhmet okuldan eve giderken yaşla bir teyzeyi gördü.  Teyze de kendisi de yoldan karşıya geçmek için haeketlenmişti ki Ahmet öne geçmek için teyzeyi arkadan yitti. İşte ne olduysa ondan sonra oldu. Teyze olduğu yere düştü. Burnu kanadı. Ahmet yaptığı kabalığın, saygısızlığın bu noktaya ulaşacağını tahmin edememişti. Lakin iş işten geçmişti. Kadını acılar içinde görünce önce korktu. Fakat kimse ne olduğunu bile anlamamıştı. Ahmet ise ne olduğunu çok iyi biliyordu. çok üzüldü, yaşlı  kim bilir hasta ıydı belki bir çok derdi vardı. Birde benim yüzümden bu hale geldi diye düşündü.

O olay Ahmet'in hayatının dönüm noktasıydı. Çünkü yaşamak için bir amacı olmalıydı. İnsanları üzmek, onlara saygısızlık yapmak bize hiç bir şey kazandırmadığı gibi içimizdeki duyguları da köreltiyordu. Lakin saygılı bir insan olsak, insanları sevsek hayat daha kolay, daha güzel ve daha anlamlı olurdu.

Sonuç Olarak....

Ahmet o günden sonra bilerek ya da isteyerek kimseye saygısızlık yapmadılar.Geçmişte yaptığı saygısızlıkları ve kötülükleri ise iyilik yaparak bir parça olsun telafi etmeye çalıştı.

Siz siz olun her zaman ailenize , çevrenize ve tüm insanlara karşı saygılı olun. Bu şekilde başkalarından saygı görürsünüz.

Galip HATİP